၁။ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘက္ကျပတ္သည္၊ အတြင္းအၾကည့္ အျပင္မၾကည့္ ဘာမွ်အၾကည့္ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္သည္။သတ္ခ်င္သလိုသတ္သည္။ လိမ္လိမ္ခ်င္သလို လိမ္သည္။ ျပည္္သူကိုလည္း သတ္သည္ခေလးေတြလည္းသတ္သည္။ အျဖဴအစိမ္းတို႔ ရင္ဝမွာ ေသြးအလိမ္းလိမ္း မၾကည့္ဝန္႔အျမင္ရက္စရာသံဃာေတာ္ေတြ သကၤန္းဝါဝါေတြ အေသအ႐ွင္ေတြ မီးသၿဂႋဳစက္ထဲ သဘက္သရဲေတြ ဝိုင္းဆြဲေနသလို မ်ိဳး။
၂၁ ရာစု ကမၻာ့႐ြာကို ဗမာျပည္ႏွင့္ ကန္႔လန္႔ကာျခား၍ ခြဲျခားဘို႔ႀကိဳးစားသည္။ လူမ်ိဳးျခား၊ ကိုလိုနီသူ႔ကၽြန္မခံနဲ႔ (ငါ့ကၽြန္ခံ) ေခၚလွ်င္ထူး၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔ ဒို႔ေသြးလည္းမဟုတ္ ဒို႔သားလည္းမဟုတ္ေဘးေျပာတာမယံုနဲ႔ စကားလံုးထံုးသုတ္ၿပီး စစ္မိစၧာမသာယုတ္ကို ဖံုးအုပ္ဘို႔ ႀကိဳးစားသည္။ လမ္းျပေျမပံုခုႏွစ္ခ်က္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ လိမ္ဆင္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု။
၂။ အတိုက္အခံေတြဘက္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုမွအသက္မပါ၊ ႐ွက္စရာေတြျခည္း မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မ်ားကေတာ္ေသးသည္။ မ်က္ေစ့မကန္း ေသာ မ်ဳိးမခ်စ္မ်ား၏ ကုလားထိုင္မ်ား၊ မယားငယ္မ်ား၊ ပ႐ိုပိုဇယ္မ်ားေဒၚလာမ်ား ကမၻာႏွင့္ ေခတ္အဆတ္ဆတ္ ျပတ္မႈမ်ား အာဏာ႐ွင္က
ကမၻာတြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ ၁၈ ရာစုကိုလိုနီစကားလံုးကိုျပတိုက္ထဲမွထုတ္၍ သံုးသည္။အတိုက္အခံက အဲဒါကိုလိုနီ မဟုတ္ ေတာ့ ဘူး အရင္ဆံုး႐ွင္းရမဲ့ အရင္း႐ွင္ေတြ ဓန႐ွင္ေတြ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့လူတန္းစား မမွန္တဲ့ ဘာတဲ့ညာတဲ့ ေအာ္ရင္း ၁၉ရာစုအေတြး အျမင္ကို ကိုင္စြဲရင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ ၫႊန္ျပရာဖက္သို႔ပင္ အတူလိုက္ လက္ၫိႈးထိုးျပ ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။နာဂစ္ အငတ္ေဘး ေသေဘးႏြံ တြင္းမွျပည္သူမ်ား၏ ကယ္ပါယူပါ ဆာလြန္းလို႔ပါ ဆိုေသာမ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ လူေသမ်က္ခြက္ အ႐ိုးစုလက္တို႔ကို မ်က္ေစ့စံုမွိတ္ ျငင္းဆန္ရင္း အရင္းရွင္ျပန္သြား၊ဓန႐ွင္သေဘၤာေတြ မင္းတို႔ သေဘာေဆာင္ခြင့္ မျပဳဘူး။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ပေဒသရာဇ္အာဏာ႐ွင္ကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဘို႔ UN ႐ွိတယ္၊ ဘန္ကီမြန္း႐ွိတယ္၊ ဘာလဲဂလိုဘယ္၊ ဘာလဲ ဟူးမန္း႐ိုက္၊တိန္ေရွာက္ဖိန္မွားတယ္၊ ေဂါဘာေခ်ာ့မမွန္ဘူး၊ ဖရန္စစ္ဖူကူရားမား ထြက္သြား၊အေနာက္ကေခါင္းေဆာင္မွန္သမွ် ဥစၥာ႐ူး၊ ဓန႐ူး၊ မယားထရူး မာ့ခ္ မထိနဲ႔ ၊ အိန္ဂ်ယ္မထိနဲ႔ ၊ ငါ့မိန္းမမထိနဲ႔၊ငါ့ခယ္မမထိနဲ႔ ၊ ငါ့ကုလားထိုင္ မထိနဲ႔၊ ငါ့ ပရိုပိုဇယ္မထိနဲ႔။ေခတ္သစ္ ႐ြဲကုန္သည္တို႔ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုအလယ္မွာ အသံကုန ္ေအာ္ေနၾကသည္။
၃။ ျပည္သူေတြ လူကိုလူလိုအသတ္မွတ္ခံခ်င္သည္၊ လူ႔အခြင့္ အေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိမ္ညာမႈ ကင္းေသာဒီမိုကေရစီေရး ေခတ္မွီတိုး တက္ေရး ေနေရး ထိုင္ေရး စားေသာက္ေရး ပညာေရး ဘာသာေရး လူမႈေရးဘာအခြင့္အေရးမွမ႐ွိ။အိပ္ စား ကာမ တိရစၧာန္ထက္ ေအာက္က် ငရဲက အျဖစ္ထက္ဆိုးေသာ ဘဝေတြမွာ ျပည္သူေတြေနေနရသည္။ ရခဲလွစြာေသာ လူ႔ဘဝမွာ လူျဖစ္ရတာကိုပင္ ရင္နာစရာ လို႔ျမင္ေနသည္။ျပည္သူေတြထံမွ နည္းေပါင္းစံု ဓါးျပတိုက္၍ ရသမွ် ႏွင့္ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတမ်ားကိုအာဏာ႐ွင္ဖက္စစ္တို႔က အမိန္႔သားထိုင္စားေနစဥ္ အာဏာ႐ွင္ပိတ္ဆို႔ထားေသာ တံတိုင္းၾကားမွ ၂၁ ရာစုကမၻာလူထားထု၏ စာနာမႈတရားႏွင့္တိုးဝင္လာေသာ စြမ္းပကားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကိုအတိုက္အခံဆိုသူ ေဖာက္ျပန္ေရးသမားတို႔က ၾကားမွ စုပ္ယူ ေပ်ာ္ပါးစားေသာက္ေနၾကစဥ္၇ ဂ်ဴလိုင္- ကၽြန္းဆြယ္- ဂၽြန္- သန္႔- မႈိင္း- ေငြစကၠဴ- ဖုန္းေမာ္- တံတားနီမွသည္ ကမၻာကိုကိုင္လႈပ္ခဲ့ေသာအေႏွာင္းပိုင္း ၂၀ ရာစု အာဏာ႐ွင္ ၿဖိဳခ်မႈလႈိင္းလံုး၏ ဗဟိုခ်က္မ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ၈ရက္ ၈လ ၈၈ အပါအဝင္ ၉၀ကံေဆာင္ပြဲ ၉၆- ၉၈- ေ႐ႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး သို႔တိုင္ ျပည္သူေတြ မတ္မတ္ခိုင္ခို္င္ ေလ်ာက္ခဲ့သည့္ ၂၁ရာစု လူ႔အခြင့္အေရးကို ယံုသည္၊ ဒီမိုကေရစီေရးကို ယံုသည္။ ကမၻာ့လူသား ထုကို ယုံသည္။
ယံုၾကည္သူခ်င္း လက္ကိုခိုင္ခိုင္တြဲ၍ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါဏ္ရာဗလပြႏွင့္ လဲက်ေနရာမွ အႀကိမ္ႀကိမ္အားယူ၍ ထခဲ့ၾကဖူးၿပီ၊ ထလိုက္ၾကဦးမည္သာျဖစ္သည္။ႏိုင္ရာစားျဖစ္ေသာ သားရဲတိရိစၧာန္တို႔၏ အ႐ိုင္းေခတ္ အသိအျမင္တို႔ကို ေက်ာက္ဂူနံရံ တို႔တြင္ နိ႒ိတံႁမႈပ္ႏွံထားခဲ့ၾကၿပီျဖစ္သည္။ပေဒသရာဇ္ ႏွင့္ သရဖူ ဒါး သံလ်က္ တိကို အင္ပါယာ ၿမိဳ႕ပ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ကမၻာလူသားထုတို႔ႀကိတ္ဝါးနင္းေျခ ျပစ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ယေန႔ကမၻာတြင္ အာဏာ႐ွင္ဖက္ဆစ္တို႔ လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်ပင္ မ႐ွိေတာ့။လက္နက္ကိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ထင္တိုင္းႀကဲလိုေသာ အာဏာ႐ွင္ဖက္ဆစ္သမိုင္း၏ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကိုကမၻာလူသားထုတို႔ ယေန႔အဆံုးသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကေပၿပီ၊ အဆံုးသတ္ေပေတာ့မည္။
မိႈင္းသစ္
၂၁ ရာစု ကမၻာ့႐ြာကို ဗမာျပည္ႏွင့္ ကန္႔လန္႔ကာျခား၍ ခြဲျခားဘို႔ႀကိဳးစားသည္။ လူမ်ိဳးျခား၊ ကိုလိုနီသူ႔ကၽြန္မခံနဲ႔ (ငါ့ကၽြန္ခံ) ေခၚလွ်င္ထူး၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔ ဒို႔ေသြးလည္းမဟုတ္ ဒို႔သားလည္းမဟုတ္ေဘးေျပာတာမယံုနဲ႔ စကားလံုးထံုးသုတ္ၿပီး စစ္မိစၧာမသာယုတ္ကို ဖံုးအုပ္ဘို႔ ႀကိဳးစားသည္။ လမ္းျပေျမပံုခုႏွစ္ခ်က္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ လိမ္ဆင္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု။
၂။ အတိုက္အခံေတြဘက္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုမွအသက္မပါ၊ ႐ွက္စရာေတြျခည္း မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မ်ားကေတာ္ေသးသည္။ မ်က္ေစ့မကန္း ေသာ မ်ဳိးမခ်စ္မ်ား၏ ကုလားထိုင္မ်ား၊ မယားငယ္မ်ား၊ ပ႐ိုပိုဇယ္မ်ားေဒၚလာမ်ား ကမၻာႏွင့္ ေခတ္အဆတ္ဆတ္ ျပတ္မႈမ်ား အာဏာ႐ွင္က
ကမၻာတြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ ၁၈ ရာစုကိုလိုနီစကားလံုးကိုျပတိုက္ထဲမွထုတ္၍ သံုးသည္။အတိုက္အခံက အဲဒါကိုလိုနီ မဟုတ္ ေတာ့ ဘူး အရင္ဆံုး႐ွင္းရမဲ့ အရင္း႐ွင္ေတြ ဓန႐ွင္ေတြ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့လူတန္းစား မမွန္တဲ့ ဘာတဲ့ညာတဲ့ ေအာ္ရင္း ၁၉ရာစုအေတြး အျမင္ကို ကိုင္စြဲရင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ ၫႊန္ျပရာဖက္သို႔ပင္ အတူလိုက္ လက္ၫိႈးထိုးျပ ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။နာဂစ္ အငတ္ေဘး ေသေဘးႏြံ တြင္းမွျပည္သူမ်ား၏ ကယ္ပါယူပါ ဆာလြန္းလို႔ပါ ဆိုေသာမ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ လူေသမ်က္ခြက္ အ႐ိုးစုလက္တို႔ကို မ်က္ေစ့စံုမွိတ္ ျငင္းဆန္ရင္း အရင္းရွင္ျပန္သြား၊ဓန႐ွင္သေဘၤာေတြ မင္းတို႔ သေဘာေဆာင္ခြင့္ မျပဳဘူး။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ပေဒသရာဇ္အာဏာ႐ွင္ကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဘို႔ UN ႐ွိတယ္၊ ဘန္ကီမြန္း႐ွိတယ္၊ ဘာလဲဂလိုဘယ္၊ ဘာလဲ ဟူးမန္း႐ိုက္၊တိန္ေရွာက္ဖိန္မွားတယ္၊ ေဂါဘာေခ်ာ့မမွန္ဘူး၊ ဖရန္စစ္ဖူကူရားမား ထြက္သြား၊အေနာက္ကေခါင္းေဆာင္မွန္သမွ် ဥစၥာ႐ူး၊ ဓန႐ူး၊ မယားထရူး မာ့ခ္ မထိနဲ႔ ၊ အိန္ဂ်ယ္မထိနဲ႔ ၊ ငါ့မိန္းမမထိနဲ႔၊ငါ့ခယ္မမထိနဲ႔ ၊ ငါ့ကုလားထိုင္ မထိနဲ႔၊ ငါ့ ပရိုပိုဇယ္မထိနဲ႔။ေခတ္သစ္ ႐ြဲကုန္သည္တို႔ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုအလယ္မွာ အသံကုန ္ေအာ္ေနၾကသည္။
၃။ ျပည္သူေတြ လူကိုလူလိုအသတ္မွတ္ခံခ်င္သည္၊ လူ႔အခြင့္ အေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိမ္ညာမႈ ကင္းေသာဒီမိုကေရစီေရး ေခတ္မွီတိုး တက္ေရး ေနေရး ထိုင္ေရး စားေသာက္ေရး ပညာေရး ဘာသာေရး လူမႈေရးဘာအခြင့္အေရးမွမ႐ွိ။အိပ္ စား ကာမ တိရစၧာန္ထက္ ေအာက္က် ငရဲက အျဖစ္ထက္ဆိုးေသာ ဘဝေတြမွာ ျပည္သူေတြေနေနရသည္။ ရခဲလွစြာေသာ လူ႔ဘဝမွာ လူျဖစ္ရတာကိုပင္ ရင္နာစရာ လို႔ျမင္ေနသည္။ျပည္သူေတြထံမွ နည္းေပါင္းစံု ဓါးျပတိုက္၍ ရသမွ် ႏွင့္ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတမ်ားကိုအာဏာ႐ွင္ဖက္စစ္တို႔က အမိန္႔သားထိုင္စားေနစဥ္ အာဏာ႐ွင္ပိတ္ဆို႔ထားေသာ တံတိုင္းၾကားမွ ၂၁ ရာစုကမၻာလူထားထု၏ စာနာမႈတရားႏွင့္တိုးဝင္လာေသာ စြမ္းပကားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကိုအတိုက္အခံဆိုသူ ေဖာက္ျပန္ေရးသမားတို႔က ၾကားမွ စုပ္ယူ ေပ်ာ္ပါးစားေသာက္ေနၾကစဥ္၇ ဂ်ဴလိုင္- ကၽြန္းဆြယ္- ဂၽြန္- သန္႔- မႈိင္း- ေငြစကၠဴ- ဖုန္းေမာ္- တံတားနီမွသည္ ကမၻာကိုကိုင္လႈပ္ခဲ့ေသာအေႏွာင္းပိုင္း ၂၀ ရာစု အာဏာ႐ွင္ ၿဖိဳခ်မႈလႈိင္းလံုး၏ ဗဟိုခ်က္မ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ၈ရက္ ၈လ ၈၈ အပါအဝင္ ၉၀ကံေဆာင္ပြဲ ၉၆- ၉၈- ေ႐ႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး သို႔တိုင္ ျပည္သူေတြ မတ္မတ္ခိုင္ခို္င္ ေလ်ာက္ခဲ့သည့္ ၂၁ရာစု လူ႔အခြင့္အေရးကို ယံုသည္၊ ဒီမိုကေရစီေရးကို ယံုသည္။ ကမၻာ့လူသား ထုကို ယုံသည္။
ယံုၾကည္သူခ်င္း လက္ကိုခိုင္ခိုင္တြဲ၍ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါဏ္ရာဗလပြႏွင့္ လဲက်ေနရာမွ အႀကိမ္ႀကိမ္အားယူ၍ ထခဲ့ၾကဖူးၿပီ၊ ထလိုက္ၾကဦးမည္သာျဖစ္သည္။ႏိုင္ရာစားျဖစ္ေသာ သားရဲတိရိစၧာန္တို႔၏ အ႐ိုင္းေခတ္ အသိအျမင္တို႔ကို ေက်ာက္ဂူနံရံ တို႔တြင္ နိ႒ိတံႁမႈပ္ႏွံထားခဲ့ၾကၿပီျဖစ္သည္။ပေဒသရာဇ္ ႏွင့္ သရဖူ ဒါး သံလ်က္ တိကို အင္ပါယာ ၿမိဳ႕ပ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ကမၻာလူသားထုတို႔ႀကိတ္ဝါးနင္းေျခ ျပစ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ယေန႔ကမၻာတြင္ အာဏာ႐ွင္ဖက္ဆစ္တို႔ လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်ပင္ မ႐ွိေတာ့။လက္နက္ကိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး ထင္တိုင္းႀကဲလိုေသာ အာဏာ႐ွင္ဖက္ဆစ္သမိုင္း၏ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကိုကမၻာလူသားထုတို႔ ယေန႔အဆံုးသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကေပၿပီ၊ အဆံုးသတ္ေပေတာ့မည္။
မိႈင္းသစ္
No comments:
Post a Comment