ေခတ္
သာမန္
မတ္ ၁၀၊ ၂၀၀၉
ေဖေဖတုိ႔ အေရးနိမ့္လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြ ကစားကြင္းမွာ မေပ်ာ္ရႊင္ရဘူး
ေဖေဖတုိ႔ ေတာမကၽြမ္းခဲ့လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တေတြ မ်က္စိလည္လမ္းမွားေနရၿပီ
ေဖေဖတုိ႔ သားေကာင္မရခဲ့လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ညစာမွာ ဟင္းလွ်ာမရွိဘူး
ေဖေဖတုိ႔ တာထြက္ေနာက္က်ခဲ့လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြ ေခတ္ကုိ မ်က္ျခည္ျပတ္ခဲ့ရၿပီ
ေဖေဖတုိ႔ရဲ႕ ယုိင္နဲ႔ေနတဲ့ ျခံစည္းရုိးေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘ၀ေတြ မလံုျခံဳဘူး
ေဖေဖတုိ႔ မစုစည္းခဲ့လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္ ထင္းစည္းေျပေလ်ာ့ခဲ့ရၿပီ
ေဖေဖတုိ႔ရဲ႕ ဖ်က္လုိ႔မရတဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္ရုပ္ေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တေတြ လူပံုအလယ္ လူလံုးမျပရဲဘူး
ေဖေဖတုိ႔ အထိန္းအသိမ္း ညံ့ခဲ့လုိ႔
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထဲက အဖုိးတန္ေတြ အေပ်ာက္အရွမ်ားခဲ့ရၿပီ
ႏုိင္ငံေတြကုိ ကုစားေနတဲ့
အုိ ... ေဒါက္တာ ကုလသမဂၢ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးကုိလည္း ေဆးစစ္ၾကည့္ပါဦး
ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ ကာလယႏၱရားၾကီးေပၚမွာ
အတိတ္ေမ့ေနတဲ့ ေဖေဖတုိ႔အတြက္
အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္
ဒီေန႔ ခေမာက္တလံုးရွိရင္ ေက်နပ္ပါၿပီ....။
No comments:
Post a Comment