သစ္ေကာင္းအိမ္(မိုးမခ)
ဧျပီ ၂၅၊ ၂၀၀၉
အေတာင္ပံေတြက
ပ်ံသန္းျခင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္။
ေကာင္းကင္က
မိုးကုတ္စက္၀ုိင္းထဲမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္။
မီးရထားဘီးေတြက
သံလမ္းတြင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနတယ္။
မလွဲဘူး
လႊင့္တုန္းပါပဲ …
အလံလည္း အသံေတြ၀င္လို႔
စြဲစြဲျမဲျမဲ ၊ ခ်စ္စိတ္မျပယ္။
ေက်ာင္းေျပးခဲ့တယ္
အိမ္ေျပးခဲ့တယ္
မိန္းမတေယာက္ရင္ခြင္က ေျပးခဲ့တယ္
ခုလည္း … တုိင္းျပည္က ေျပးျပန္တယ္။
အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ …
အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ …
အ၀င္ဆိုးလိုက္တာ … ။
ငရဲမွာ ျပဒါး ဖမ္းၾက
ငရဲမွာ အပ္ေပ်ာက္ ရွာၾက။
တမြန္းတည့္ မကတဲ့ ေခတ္
တရားသျဖင့္
ပန္းတို႔ပြင့္ရန္ …
အို- အသင္ ေဒ၀ဒတ္
သံသရာ အဆက္ဆက္
ျခစ္ရာမ်ား
ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ။
(၂၀၀၆)
Saturday, April 25, 2009
ပက္ခ်င္မျပည့္တဲ့ လမ္း
Labels:
Poem
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment