ဦးမိုးဟိန္း (သားဂ်ာနယ္ေက်ာ္)သည္ ၂၃.၉.၂၀၁၀ (ၾကာသပေတး) ေန႔ နံနက္ (၉း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ တစ္ဘ၀ခႏၶာကိုစြန္႔ပစ္၍ ကမာၻေျမျပင္မွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ဆရာမိုးဟိန္း၏ ရုပ္ခႏၶာအားေရႊဂံုတိုင္အထူးကုေဆးရံုႀကီး (SSC)ုမွ ေရေ၀းသုႆန္အေအးခန္းသို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)က သြားေရာက္ သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါသည္။
ဦးမိုးဟိန္း (သားဂ်ာနယ္ေက်ာ္)သည္ ဖခင္ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ ဦးခ်စ္ေမာင္ + ဂ်ာနယ္ေက်ာ္ မမေလးတို႔၏ သားကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္သည့္အျပင္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕ မဟာပရိတၱေစတီေတာ္ျမတ္တည္ထားရာတြင္ အလွဴရွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းဦးေဆာင္ခဲ့သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ေမၿမိဳ႕စည္သာရပ္၌လည္း ဒဟတ္စံျပပရဟိတပ်ိဳးခင္းကိုလည္း တည္ေထာင္ထားေသာပရဟိတလုပ္ငန္းကိုဦးေဆာင္မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့သူတစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမာၻေအးကုန္ ေျမရွိပရိယတိၱသာသနာ့ တကၠသိုလ္တြင္လည္းသံဃာေတာ္မ်ားအားအဂၤလိပ္စာကိုပညာဒါနအျဖစ္ သင္ၾကားေပးခဲ့သူတစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာစာေပ၊ ပညာဒါန၊ ပရဟိတလုပ္ငန္း၊ သာသနာ ျပဳလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ေပးဆပ္ခဲ့သူတစ္ဦးအေနႏွင့္ မရဏမင္းအားစိန္ေခၚခဲ့ၿပီးကမာၻေျမျပင္ေပၚ တြင္က်န္ရစ္ခဲ့ေသာလူသားမ်ားအား “မွာပါရေစ … ေျပာပါရေစ” ဟုမွာတမ္းေျခြကာမရဏမင္းဆီေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးလိုက္သြားၿပီ ျဖစ္ေတာ့သည္။
“ မွာပါရေစ … ေျပာပါရေစ ”
(၁)
ကိုယ္ေသရင္ မငိုနဲ႔၊ပါးစိုရံုရွိမွာေပါ့။
သပိတ္မသြတ္နဲ႔လြတ္ၿပီးသား၊ ကၽြတ္ၿပီးသား။
ထမင္းမထုတ္နဲ႔၊သိုးစာ၊ ပုပ္စာ၊ ျဖဳန္းတီးစာ။
အိုးမခြဲနဲ႔၊ အိုးမလိုဘာကိုမွ ကိုယ္မစြဲဘူး။
အပြင့္အခက္ယူမသြားနဲ႔၊ျပန္လိုက္ရမယ့္အစားမဟုတ္ဘူး။
ရက္လည္၊ လလည္၊ ႏွစ္လည္
ဘာကိုမွ မလည္နဲ႔၊သံသရာႀကီးမွာလည္ခဲ့သူ။
(၂)
ကိုယ္ေသရင္ မငိုနဲ႔ႀကိဳႀကိဳၿပီးေသထားသူ။
“ဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္”ကိုျမတ္ႏိုးပူေဇာ္ရင္း
အႀကိမ္ႀကိမ္ အေသရင္းထားသမို႔မရဏမင္းဆီေပ်ာ္ေပ်ာ္သြားမွာ။
ၿပီးေတာ့ ေျပာပါရေစ -
သာသနာ၊ စာေပ၊ ပရဟိတ
လုပ္လက္စေတြကိုဆက္လုပ္ဖို႔၊
ေဟာဒီခ်စ္ရတဲ့ မိခင္ေျမကို
ျပန္လာခဲ့မယ္မုခ်။
ဒီေတာ့ ကိုယ္ေသရင္ မငိုနဲ႔၊ေျဖသာစမ္းပါ၊ ၿပံဳးစမ္းပါ
လူသာဆံုးတာက်န္တာမရံႈးဘူး။
မွာခဲ့ၿပီ၊ ေျပာခဲ့ၿပီေနာ္၊ ဒါပါပဲ။ ။
မိုးဟိန္း (သားဂ်ာနယ္ေက်ာ္)
ယေန႔ ၂၅.၉.၂၀၁၀ (စေန) ေန႔ နံနက္ (၁၀း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေရေ၀းသုႆန္၌ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)က အလွဴမီနီယမ္ မွန္ေခါင္းျဖင့္ စ်ာပနအခမ္းအနား ျပင္ဆင္ေပးကာအသင္းသူ/သားမ်ားတို႔မွ မီးသၿဂၤဳိလ္ျခင္းအခမ္းအနားကိုက်င္းပေပးခဲ့ပါသည္။ ယင္းအခမ္းအနားတြင္ က်န္ရစ္သူ မိသားစု၀င္မ်ားႏွင့္ အတူ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွ လူပုဂိၢဳလ္မ်ား။
No comments:
Post a Comment